به نقل از «جام نیوز»

سوره یس گوهری ناشناخته است

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۵۱۵۱۵۲

به گزارش جام نیوز، حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی در پیامی به همایش«یاسین آینه معرفت» که در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار شد، اظهار داشت: الحمدلله توفیق عظیمی نصیب جمع شما شده است. اولا ارتباط با حضرت زهرا(س) است. از خصوصیات ارتباط با حضرت زهرا(س) این است که آن حضرت در کانون فیض و معرفت قرار دارد و هرکسی که با مرکز دایره در اترباط است، با همه دایره در ارتباط است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما هنوز به آن حقیقت پی نبرده ایم که در مرکز دایره وجود چه شخصیتی قرار دارد.

 

در حدیث شریف کساء آمده است:«هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها». در همین جمله باید فکر کرد؛ زیرا آنچه عقل هرحکیمی را مبهوت می کند، این است که اول شخص عالم و آدم، پیغمبر خاتم(ص) است و دوم شخص عالم و آدم، وصی بلافصل خاتم است.

 

آن دو بزرگوار دیگر- امام حسن(ع) و امام حسین(ع)- به اتفاق عامه و خاصه، هردو سید تمام اهل بهشتند و خدا جنت عدن را به این دو امام معصوم(ع) زینت داده است.

آن وقت، چنین کسانی وقتی زیر کسا یا عبای پیامبر(ص) قرار می گیرند؛ یعنی اجتماع این پنج نور پاک واقع می شود، ام سلمه از پیامبر(ص) تقاضا می کند که او هم در زیر کسا با اینان قرار گیرد. حضرت فرمود:«انت علی خیر»، ولی خواست او را اجابت نکردند که این محدوده انحصاری است.

 

حدیث کسا مورد اتفاق فرقین قرار دارد و درباره این پنج نور پاک، آیه شریفه تطهیر نازل گشته است:«انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا».

حال با این پنج نور پاک و باعظمت هنگامی که معرفی می شوند، گفته می شود: فاطمه است و پدر فاطمه. در اینجا، پیامبر اکرم(ص)- که شخص اول عالم است- به عنوان پدر فاطمه معرفی می شوند. آن شخص دوم عالم به عنوان شوهر آن حضرت معرفی می شود؛ که عبارت چنین است: فاطمه است و شوهر فاطمه.

 

و بعد در آن حدیث آمده است که فاطمه است و دو پسر فاطمه. پس، حضرت زهرا(س) مرکز دائره است. بی تردید، کسی که با این مرکز دایره مربوط باشد، با همه دایره ارتباط دارد. دایره وجود هم فقط دور این عده می گردد و الآن«بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء» کسی که به وجود او، آسمان و زمین ثابت است، آخرین فرزند معصوم فاطمه(س) است.

این است که فضیلت و عظمت ارتباط با آن حضرت قابل وصف نیست؛ حال به هرطریقی و راهی که باشد. بنابراین، حضرت فاطمه(س) تنها کسی است که با تمام آل عبا رابطه ای بلافصل دارد. با آنکه پیامبر گرامی بالاترین شان را دارد، رابطه او با امام حسین(ع) به واسطه حضرت زهرا(س) است. حضرت علی(ع) فرزندان دیگری هم داشته است اما بدون پیوند با حضرت زهرا(س) از چنان عظمت و جایگاهی برخوردار نشدد.

با توجه به مطلب بالا است که عظمت و فضیلت و اهدای ثواب خواندن سوره مبارکه یاسین به حضرت زهرا(س) آشکار می گردد. البته عظمت سوره یاسین برای همگان آشکار نیست. مردم غافلند از عظمت سوره مبارکه یاسین.

 

و ما مدت چهارسال است، به فضل خدا، به تفسیر این سوره مبارکه پرداخته ایم. در این مدت فقط تا آیه پنجم و ششم توانسته ایم تفسیر کنیم. عظمت این سوره از آنجاست که آنچه خداوند از اول خلقت نازل کرده است، تمام آنها در قرآن کریم موجود بوده و عصاره آن در سوره یاسین است.

این سوره به قدری عظمت دارد که برای هر محتضری خوانده شود، برایش سکرات مرگ سبک می شود(خفف الله عنه). آن وقت اگر کسی در تمام عمر این سوره را بخواند، چه می شود؟ خدا می داند و بس.

 

این است که ما در حال غفلت به سر می بریم و یاسین، گوهر ناشناخته است. مهم این است که این سوره، سوره خود پیغمبر(ص) است که گفته می شود، یاسین اسم آن حضرت است.

بعد از یاسین، قسم به قرآن حکیم است که محققا تو از پیامبران و صراط مستقیم هستی؛ «انک لمن المرسلین، علی صراط مستقیم». از این رو، این سوره قلب قرآن است. حال وقتی خوانده شود، گفته شد که آن را به حضرت زهرا(س) هدیه کن؛ زیرا من وقتی این سوره را می خوانم یاسین من است اما وقتی به حضرت زهرا هدیه شد، یاسین فاطمه زهرا می شود که اکسیر اعظم است. اینجاست که حالات و شخصیت انسان را منقلب می کند. همه آثار در این دنیا، ظاهر نمی شود. از اول جان کندن به بعد، نورانیت آن آشکار خواهد شد.

 

بهرحال از خصوصیات حضرت زهرا این است که با خدمت و خواندن سوره مبارکه یس، برای ایشان، اسم این شخص در دفتری خاص نوشته می شود. نزد هر امام و شخص پیامبر اکرم(ص)، دفترچه و حسابی مخصوص برایش باز می شود. هرجا برود آبرومند است. اگر مشهد نزد امام هشتم برود، آیا به چشم عادی به او نگاه می کند؟ این قضیه واضح است که چنین نیست.

 

اگر کربلا برود، امام حسین(ع) جور دیگری به او نگاه می کند، اگر نزد حضرت معصومه(س) برود، طور دیگری به او نگاه می کند یعنی این فرد برای مادر ما، اینطور قدمی برداشته است. اینها را باید درک کرد. ما آنقدر عمرمان را بیهوده تلف کرده ایم که حسرتش برای فرداست اما اگر این عمر در راه کلام الله و آل الله صرف شد، دیگر در قیامت، حسرتی نخواهد بود زیرا نگاه امامان معصوم(ع) به او به این طرز است که برای مادر ما چنین قدمی برداشته است. وقتی عمر اینگونه صرف شد، دیگر حسرتی نیست.

 

تسنیم

 

منبع: جام نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۵۱۵۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی برابر با زیارت امام حسین (ع) است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد عظمت زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مهم‏ترین نشانه عظمت معنوى و مقامات باطنى حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه، برابرى فضیلت زیارت مزار آن بزرگوار، با فضیلت زیارت سیّد الشهدا است.

شیخ المحدّثین، صدوق؛ از محمّد بن یحیى عطّار - که یکى از اهالى رى است - این‌گونه نقل کرده است که خدمت امام هادى علیه السلام رسیدم. ایشان فرمودند: «کجا بودى؟».

گفتم: حسین بن على علیه السلام را زیارت کردم. امام هادى علیه السلام فرمودند:

«أما إنَّک لَوزُرتَ قَبرَ عَبدِ العَظیمِ عِندَکُم کُنتَ کَمَن زارَ الحُسَینَ بنَ عَلِىٍّ.» «بدان که اگر قبر عبد العظیم را در شهر خودتان زیارت کنى، مانند کسى هستى که حسین بن على را زیارت کرده باشد.»

معنای برابرى زیارت حضرت عبد العظیم حسنی (ع) با زیارت حرم حضرت سید الشهدا (ع)

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: مسئله این است که آیا بر اساس حدیثِ یاد شده، زیارت حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه به طور مطلق مى‏تواند جایگزین زیارت امام حسین علیه السلام شود و یا در شرایط خاصى، از چنین فضیلتى برخوردار است؟ 

بى‏‌تردید، مقصود امام هادى علیه السلام در حدیث یاد شده، این نیست که از فضایل زیارت امام حسین علیه السلام بکاهند و یا در بیان فضیلت حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه مبالغه نمایند.

بنابراین، در پاسخ به سؤالى که مطرح شد، مى‏توان گفت: برابرى فضیلت زیارت حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه و امام حسین علیه السلام مقید است به فضاى سیاسى ویژه‏اى که پیروان اهل بیت علیه السلام در آن مقطع تاریخى زندگى مى‏کردند. زیرا زمانى بود که اختناق شدیدى جهان اسلام را فرا گرفته بود و جامعه تشیّع در دوران زمامدارى افرادى مانند: متوکّل، مُعتَز و معتمد عباسى، سخت‏ترین دوران‏هاى تاریخىِ خود را سپرى مى‏‌کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: در چنین شرایطى، امام هادى علیه السلام به منظور پیشگیرى از خطرهایى که از طرف حکومت‏هاى وقت، شیعیان را تهدید مى‏کرد، فضیلت زیارت حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام را با زیارت امام حسین علیه السلام برابر دانسته اند. به تعبیرى روشن‏تر، زیارت حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام براى کسانى که آمادگى خطرپذیرى براى زیارت امام حسین علیه السلام را داشته باشند، پاداشى معادل زیارت آن حضرت علیه‌السلام را دارد و حرم حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام شعبه‏اى از حرم سید الشهدا علیه السلام است و این خود، فضیلتى بزرگ و حاکى از جایگاه بلند حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نزد اهل بیت علیه السلام و عظمت معنوى ایشان است.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: برابرى فضیلت زیارت حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه با زیارت سید و سالار شهیدان علیه السلام هر چند در شرایط ویژه، بى‏تردید بدون حکمت نیست و شاید نتوان به حکمت آن پى برد؛ لیکن راز و رمز این فضیلت بزرگ را باید در شخصیت علمى، عملى و جهادى آن بزرگوار، جستجو کرد.

در میان امامزادگان، شخصیت‏هاى بزرگى وجود دارند؛ امّا در باره هیچ یک از آنها نقل نشده و حداقل به ما نرسیده است که زیارتش با زیارت حضرت سید الشهدا علیه السلام برابرى کند.

عرضه دین بر امام هادی علیه‌السلام 

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی اظهار کرد: این احادیث بیانگر عظمت والای حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه است ولی نکته‌ای که در زندگی ایشان بسیار جای تأمل و دقت نظر دارد این است که روزی این «امام زاده مجتهد محدث کبیر» به محضر امام هادى علیه وآله رسید. 

وقتى نگاه ایشان افتاد، فرمودنذ: «مَرحَباً بِکَ یا أبَا القاسِمِ! أنتَ وَلِیُّنا حَقّاً» «خوش آمدى، اى ابوالقاسم! تو حقیقتاً دوست ما هستى».

گفتم: اى پسر رسول خدا! مایلم دینم را به شما عرضه کنم، اگر مورد پسند بود، بر آن ثابت باشم تا خداوند عزوجل را ملاقات کنم.

امام علیه السلام فرمودند: «اى ابو القاسم، عرضه کن»؛ و بعد حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام همچون طفلی که به مکتب رفته باشند به محضر امام علیه السلام نشستند و به عقاید خویش درباره اصول و فروع دین پرداختند. 

گفتارش که تمام شد. در این هنگام، امام هادى علیه السلام فرمودند «اى ابوالقاسم! به خدا سوگند، این [عقاید]، دین خداست که آن را براى بندگانش برگزیده است. پس بر آن، ثابت قدم باشید.

خداوند، تو را بر عقیده ثابت در زندگى دنیا و آخرت پایدار بدارند!». 

به کارشناس دینی مراجعه کنیم

این کارشناس مذهبی یادآور شد: ‏ این کار یعنى مراجعه به کارشناسان دین که ریشه قرآنى دارد. 

خداوند متعال در دو آیه، مردم را به آنان ارجاع فرموده اند: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛» «اگر نمى‏دانید، از آگاهان بپرسید.»

حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه از نظر علمى، یکى از بزرگ‏ترین محدّثان و فقها بوده و از نظر سنّى، تقریباً دو برابر امام هادی علیه‌السلام سن داشته اند. اما می‌خواهند به ما بیاموزند که‌ای انسان به علم خود و به اصطلاح، به چند کلمه مغرور نشو. لذا، شایسته است وقتى انسان دیندار به محضر دین‏شناس بالاتر از خود مى‏رسد، براى تأیید و یا تکمیل معارف دینى خود اقدام نماید.

این بهره‏‌گیرى از نظریه کارشناسان دینى، زمینه‏ساز ثبات و پایدارى انسان در دیندارى است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت